Chloé
Je zal net als je oma Jazz voor altijd in mijn hart zitten. Je hebt een mooi plekje gekregen bij je oma Jazz, zij is nu bij je en zal verder over je waken. Dag lieve, dappere Chloé, rust zacht, vergeten doen we je nooit
Chloé is overleden aan hoogstwaarschijnlijk PDAB (Persisterende Ductus Arteriosis Botalli), een aangeboren hartafwijking. Dit is gebleken na een hartecho die gemaakt is. Ze zou bij het Universitair Geneeskunde in Utrecht via katherisatie een coil geplaatst krijgen om het bloedvat (tussen de aorta en de longslagader) te dichten. De afspraak was gemaakt en op de dag zelf was ze een hele blije pup, ze was speels en stout zoals een pup hoort te zijn, dus we hadden goede hoop dat het weer helemaal goed zou komen. 's Nachts om 3 uur nog uitgelaten, daarna was ik verder op de bank gaan slapen en om 6.00 uur vond ik haar, ze lag languit en lag er relaxt bij, alsof ze heerlijk lag te slapen. Maar ze ademde niet meer, haar hartje had het begeven... Wat een verdrietig einde van een zo mooi begin...
Jazz was een hele sociale, vriendelijke, speelse en lieve hond met een prachtige kleur: wolfsgrauw. Ze had een ontzettend fijn karakter. Ze was heel rustig binnen maar buiten ging ze tekeer als een orkaan/wervelwind. Altijd in voor gekkigheid en was vaak net een ongeleid projectiel, dat mocht van mij wel iets minder want ik hield regelmatig mijn hart vast! Ze wilde ook altijd spelen met honden die we tijdens onze wandelingen tegenkwamen. Daarbij was ze heel sociaal naar mens en dier. Kortom een fantastische hond. Jazz was op 1 juli 2014 voor het eerst moeder geworden. Ze heeft het fantastisch gedaan en al haar kinderen zijn hele lieve, sociale en mooie honden geworden. De baasjes zijn stuk voor stuk supertrots op ze. Op 1 juni 2016 was ze bevallen van haar tweede nest. Ook dit keer 5 lieve en mooie pups en uit dit nest hebben we een teefje gehouden: Balou's Bliss.